มีพ่อแม่บ้านไหนที่ทะเลาะกับลูกแทบทุกวันบ้าง คิดว่าคงมีหลายบ้านเลยที่ต้องพบเจอกับสภาวะแบบนี้ ลูกไม่ยอมไม่อาบน้ำ ลูกไม่ยอมไปทานข้าว เรียกแล้วเรียกอีกก็ทำเป็นไม่ได้ยิน สุดท้ายเรื่องราวมักจบลงที่คุณพ่อคุณแม่โมโหและต้องบังคับใช้มาตรการต่างๆ ทั้งข่มขู่ ทั้งตัดสิทธิ์ หรือบางบ้านอาจจะถึงกับลงไม้ลงมือตีกันไปเบาเบา แม้สุดท้ายลูกจะยอมทำตามที่พ่อแม่สั่งหรือบังคับ แต่เราก็ต้องสูญเสียบรรยากาศดีดีในบ้านไป  มันจะดีกว่านี้ไหม... หากเราสามารถฝึกวินัยเชิงบวกให้ลูกกำกับตนเองได้  จะฝึกลูกให้มีวินัยกากับตนเองได้ พ่อแม่ต้องทาอย่างไร  การฝึกวินัยเชิงบวกให้กับลูกต้องเริ่มต้นที่ความตั้งใจอันแน่วแน่ของคุณพ่อและคุณแม่ เพราะการฝึกนั้นย่อมต้องใช้ระยะเวลา ทาซ้าและสม่าเสมอ คุณพ่อคุณแม่ควรกาหนดกติกาหรือกิจวัตรประจาวันที่ลูกต้องทาอย่างสม่าเสมอ และกากับให้เวลาเป็นไปตามนั้น หากลูกไม่ปฏิบัติหรือมีอาการงอแง ขอให้คุณพ่อคุณแม่ทาความเข้าใจก่อนว่า นั่นเป็นเรื่องปกติตามวัยของเขา ซึ่งเราต้องเตรียมความพร้อมที่จะรับมือ และเราจะถือเอาโอกาสนั้นในการฝึกเขา โดยการสื่อสารเชิงบวก ชวนลูกใช้สมองคิดอย่างใจเย็น  วิธีรับมือเมื่อลูกไม่ทำตาม  บอกเหตุผลกับลูกเพื่อฝึกสมองส่วนคิดวิเคราะห์ ในการบอกเหตุผลกับลูกนั้น…

ในยุคปัจจุบันเราได้ยินเรื่องสมาธิสั้นกันจนคุ้นหู หากเด็กคนไหนซุกซน มีความจดจ่อต่อสิ่งที่ทำน้อย คุณพ่อคุณแม่มักจะกังวลว่าเอ๊ะลูกเราเป็นสมาธิสั้นหรือเปล่า คำว่า “สมาธิ” หรือจิตจดจ่อนั้น เกี่ยวข้องกับคำ 2 คำ คือ sustained attention หมายถึง การคงสมาธิจนงานสำเร็จ และ selective attention หรือการเลือกตอบสนองต่อสิ่งกระตุ้น (ตรงหน้า) ไม่วอกแวกตอบสนองกับสิ่งกระตุ้นอื่น ในการทำงานให้บรรลุแล้วเสร็จหนึ่งขั้นตอนของเด็กๆนั้น ต้องอาศัยทั้ง 2 สิ่งนี้ นั่นคือมีจิตจดจ่อเพียงพอจะทำงานนั้นได้ และเมื่อมีสิ่งเร้าก็ไม่วอกแวกหรือถึงวอกแวกบ้างก็กลับมาจดจ่อจนทำงานสาเร็จได้ ตัวการที่ทำให้เด็กๆทำภารกิจ 2 สิ่งนี้ได้สำเร็จคือสารสื่อประสาทในสมอง…

ในขณะที่คุณแม่กำลังแต่งหน้า อาจจะมีลูกน้อยหน้าใสวัย 5 ขวบมายืนมองตาปริบๆ แล้วเอ่ยปากถามว่า “คุณแม่ขา หนูขอทาปากสีแดงๆ ได้ไหมคะ?” บรรดาคุณแม่ผู้เคร่งครัดอาจจะดุลูกเพราะไม่อยากให้ลูกทำอะไรที่เกินวัยดูไม่น่ารัก ทั้งที่จริงแล้วเป็นธรรมชาติของเด็กๆ ในวัยอยากรู้อยากเห็น ชอบทำตามผู้ใหญ่ และสนใจที่จะทดลองทำสิ่งต่างๆ คุณแม่ทั้งหลายอย่าเพิ่งด่วนตัดสินใจว่าการแต่งหน้าสำหรับลูกน้อยเป็นเรื่องเหลวไหล และไม่ควรจำกัดจินตนาการของเด็กๆ ถ้าท่องไปในโลกโซเชี่ยลจะเห็นว่าบรรดาเมคอัพอาร์ทติสต์ โดยเฉพาะบิวตี้บล็อกเกอร์ เริ่มอายุน้อยลงเรื่อยๆ แทนที่จะกลุ้มใจและห้ามลูก มีวิธีและทางเลือกมากมายที่จะทำให้ทั้งลูกน้อยมีความสุขและปลอดภัยในการแต่งหน้าตั้งแต่เยาว์วัย เด็กๆ เริ่มแต่งหน้าได้เมื่ออายุเท่าไรดี มีงานวิจัยโดยผลิตภัณฑ์ขนตาปลอมยี่ห้อหนึ่งในประเทศอังกฤษได้สำรวจความคิดเห็นคุณแม่จำนวนกว่า 2,000 คน ซึ่งมีลูกสาวอายุต่ำกว่า 13 ปีอย่างน้อย 1 คน…